من باز گشت ِ خویش، به ایرانم آرزوست
آنجا که هست میهن ِ من، آنم آرزوست
قلبی پُر از امید وُ سری پُر ز شور هست
دیدار ِ رشت وُ یزد وٌ خراسانم، آرزوست
.
من شهر های کشور ِ غربت دیده ام
دیگر بس است، خاک ِ سپاهانم، آرزوست
من کعبه را بخاطر ِ سنگش نخواستم
شیراز را، بخاطر ِ یارانم، آرزوست
.
فرض ِ محال گر بهشتم شود نصیب
سر، باز می زنم، که خطه ی ایرانم آرزوست
گوشم خراش یافت، ز ِ آوای شوم ِ جغد
آواز ِ کوچه باغی ِ، تهرانم آرزوست
دکتر عطا صفوی
- جوانی ایرانی که با رویای دنیای زیبای کومونیستی و کشور شورا ها، داوطلب عضویت ِ حزب توده جوانان، شده بود و به شوروی رفته بود، به کشوری با شعار: کار برای همه، فرهنگ برای همه، آزادی برای همه، بهداشت مجانی برای همه... نزدیک هشت سال را از زمان ورود به شوروی، در زندان و کار در ارودگاه کار اجباری گذراند و نزدیک پنجاه سال پزشک و جراح معروف در شهر دوشنبه در تاجیکستان شوروی بود. چهار سال پس از بازگشت از تاجیکستان، در تورنتو کانادا، در سال 1391 در گذشت.
روحش شاد
No comments:
Post a Comment